تغییرات فناورانه، پیشرانِ تحولات در صنعت رسانه است. صنعت رسانه، در بهره‌برداری از فناوری‌های نوین، همواره پیشگام بوده است. سازمان های رسانه‌ای فعال در این صنعت، مجبورند خود را با تغییرات فناورانه تطبیق دهند. یکی از عناصر این سازمان‌ها که باید با این تغییرات تطبیق پذیر باشد، منابع انسانی سازمان‌های رسانه ای است. کارکنان سازمان های رسانه ای باید پیوسته کاربرد فناوری های جدید را بیاموزند و متناسب با نیازهای محیطی سازمان، آنها را به کار بندند. همراهی منابع انسانی سازمان‌های رسانه ای با این تحولات فناورانه، چالش‌های بسیاری برای مدیران رسانه ایجاد کرده است. ایجاد جریان اطلاعات و دانش کاربردی در سازمان‌های رسانه ای توسط کارکنان، از نیازهای اصلی این سازمان‌ها برای تطبیق پذیری با محیط است. مشاهدات نشان میدهد که مشکل عدم تمایل کارکنان برای به اشتراک گذاری دانش در این سازمان‌ها، به شکل جدی وجود دارد. با وجود توسعه و استفاده از فناوری های پیشرفته برای برقرای ارتباط میان کارکنان رسانه ای و تلاش مدیران برای تسهیل فرایند به اشتراک گذاری دانش در سازمان‌ها، همچنان پنهان سازی دانش، یکی از مشکل های فراگیر در سازمان‌های رسانه ای است. سازمان های رسانه ای، برای تسهیل شرایط به اشتراک گذاری دانش در میان کارکنانشان، نسبتاً تلاش زیادی انجام میدهند؛ اما با توجه به عدم تمایل کارکنان در به اشتراک گذاری دانش، موفقیت چندانی ندارند. این چالش زمانی بیشتر مشهود است که فردی در سازمان رسانه ای، اطلاعاتی کاربردی را از یکی از همکاران درخواست کند و فرد بر پنهان سازی دانش درخواستی اصرار ورزد. مطالعات نشان میدهد که پنهان سازی دانش، رفتار مخرب سازمانی است که در سازمان‌ها به طور عمدی رخ میدهد و حتی، استخدام های داده‌محور نیز نتوانسته است این گونه مشکلات را به طور کامل از میان بردارد و این رفتار، اغلب در میان کارکنان رسانه ای و کارکنان و مدیران مشاهده میشود. پنهان سازی دانش میتواند عواقب جبران ناپذیری برای سازمان های رسانه ای در پی داشته باشد. صرف وقت برای کسب دانشی که در حال حاضر ممکن است در سازمان وجود داشته باشد، کاهش تعهد سازمانی کارکنان با دیدن پنهان سازی دانش توسط همکارانشان، کاهش کیفیت خروجی سازمان رسانه ای، کاهش سطح رقابت پذیری سازمان، از بین رفتن دانش در صورت ترک سازمان توسط کارکنان، قصد ترک خدمت و پنهان سازی دانش متقابل را میتوان از عواقب پنهان سازی دانش در سازمان های رسانه ای برشمرد. کاهش خلاقیت، کاهش اعتماد بین فردی، پنهان سازی دانش متقابل، قصد ترک خدمت، کاهش عملکرد کارکنان به دلیل ایجاد استرس روانی، کج رفتاری فردی و سازمانی، از دیگر عواقب پنهان سازی دانش در سازمان هاست که پژوهشگران به آنها اشاره کرده اند.
)